Wyraz tak obecny, a jednocześnie wciąż nieznany.

Przy wdzięczności opadają iluzje, wdzięczność ma naturę kwantową może zatem
występować jako cząsteczka i jako fala, może być emocją lub nastrojem.

Dzięki niej dostrzega się świat takim jakim jest, z każdym jego przejawem i
tym bardziej docenia się to co już się ma, a przecież wszyscy mamy aż tak wiele.

Toć Żyjemy. ✨

Następstwem wdzięczności jest zachwyt i nawet gdy dajemy,
to sami otrzymujemy, jesteśmy zdrowsi, szczęśliwsi i mamy poczucie, że
los nam sprzyja, a wszystko okraszone jest większą satysfakcją życiową.

Ale nie chodzi mi tutaj o jakieś odrealnienie, wymazanie, latające pegazy,
jednorożce czy inne skrzydlate czterokopytne.

Chodzi mi o takie zaznawanie wdzięczności jako prawdziwej, prostej i namacalnej.
Jednocześnie świadomie zauważając wszystko co się dzieje wokół,
byciu tu i teraz i odczuwaniu.

Nie ślepym spuszczaniu się nad tym, że wszystko jest wspaniałe, dobre i kolorowe.
Bo nie jest. Świat taki nie jest, jest różny, czasem brutalny, niebezpieczny, szorstki,
ale to od nas, wyłącznie od nas zależy jak będziemy go postrzegać i co obierzemy
sobie za cel w jego doświadczaniu.

I choć momenty są trudne, a wdzięczność to ostatnie co odczuwamy,
to właśnie jej potrzebujemy najbardziej.

Jak ją w sobie znaleźć ? Czym trenować ? Wystarczy wymienić codziennie
3 lub 5 rzeczy za co jestem wdzięczny, co dobrego dzieje się wokół, co sprawia mi radość.

Np. Widzę wdzięczność w melodyjnym siąpieniu deszczu, w wietrze mierzwiącym włosy,
ziemi cudownie moszczącej się pod stopami, doświadczam jej w drobnych gestach świata,
w ulotnych chwilach, subtelnościach upływających pór roku, a w nich zapisanym pięknie i
łagodności krainy zwanej Ziemią.

Ważne żeby szukać, sprawdzać i pytać się siebie co sprawia, że żyję, że kocham, że
jest mi dobrze, co daje mi poczucie sensu, spełnienia i szczęścia.

Sądzę, że życie jest raczej odkrywaniem właściwych pytań,
niż posiadaniem poprawnych odpowiedzi.

Powodzenia w poszukiwaniu Waszych 🏵️

Pozdrawiam słonecznie 🌞
Angela Landowska