WIOSCZYNA Wolne życie w tej okolicy, zdala od czczych wydarzeń.Tu codzień, staje się „prawda”. Przejawia się sennie, gdy kożuch mchów,mgłą okrywa. W potoku historią, w drzewie naucza.Trawą zasobnie dostraja, oplatując las. Piaskiem szepcze opowieści ziemi,ówcześniej wryte w pamięci skały. Deszczem spowija rytm wspólnych kroków,nanosząc stemplem, melodie w strumienie. Tu wszystko
AMIKOSZONERIA Żyję w komitywie z dobrą wróżką,kordialne uściski, wiatrem wymieniamy. Czas się dla nas już zatrzymał,i z elfem też się ściskamy. Wśród zieleni, furtka serca – przyjacielem.Sekretna, choć na wskroś otwarta. Tańczą boso uniesieni uśmiechem,promiennością z serc chcąc się wykazać. „Amikoszoneria” Angela Landowska
Przyciąga mnie światło
przypływu, srebrzyste.
Pokój już zaczarowałam,
jestem gotowa moi mali bracia.
ZRYWAĆ CZY NIE ZRYWAĆ OTO JEST PYTANIE?
Jako, że wkrótce zacznie się lato, a kolorowe piękno natury (kwiaty) rośnie coraz pewniej i śmielej..
Cześć tu pamiętnik Angeli 🙂
Miło mi Cię widzieć w miejscu jej wynurzenia i uzewnętrznienia 🙂
Cześć 🙂 Jestem Twoim nowym piórem – wybacz mą złą aparycję i długie niepisanie, ale dotychczasowy żywot spędziłem..
Postaw kawę